Старшыня Рады БНР павіншавала беларусаў Вільні з 30-годзьдзем Таварыства беларускае культуры ў Літве, адной з найстарэйшых арганізацыяў беларускае меншасьці ў Літоўскай Рэспубліцы:

Шаноўныя нашыя землякі ў Вільні,

Ад усяго сэрца віншую вас з трыццацігодзьдзем ад заснаваньня Таварыства беларускае культуры ў Літве.

Усе мы ведаем, якое вялікае значэньне мае Вільня для беларускай гісторыі. І гэта азначае вялікую важнасьць таго, каб працягвалася беларуская культурніцкая прысутнасьць на Віленшчыне, каб сярод шматгалосься карэнных насельнікаў краю моцна гучаў і беларускі голас.

Ад імя Рады БНР, якая аб’ядноўвае прадстаўнікоў беларускіх арганізацыяў на некалькіх кантынэнтах, шчыра вітаю вас і жадаю посьпехаў у вашай найважнай для ўсіх нас дзейнасьці.

Івонка Сурвілла
Старшыня Рады БНР

• Дакумэнт у фармаце PDF

15 жніўня 2018 года ня стала Хведара Нюнькі, сябры Прэзыдыюма Рады БНР, шматгадовага лідара беларускае меншасьці ў Літоўскай Рэспубліцы.

Старшыня Рады БНР Івонка Сурвілла заявіла:

«Хведар Нюнька быў сябрам Прэзыдыюму Рады БНР, быў вельмі адданым патрыётам-беларусам, і ўся дзейнасьць, якую я бачыла ў Вільні, была арганізаваная ім. Ён абсалютна ўсюды быў прысутны, меў добря стасункі зь літоўскім урадам, дзейнічаў эфэктыўна. Зь вялікім сумам даведалася пра ягоную сьмерць»

Хведар Нюнька нарадзіўся ў вёсцы Алешавічы ў Мастоўскім раёне цяперашняй Гарадзенскай вобласьці. У 1936 годзе ягоная сям’я пераехала ў Шчучын, а ў 1943 годзе – у Вільню.

У 1948 годзе Х. Нюнька скончыў расейскую гімназію імя Чарняхоўскага, а 1953 годзе – лясны факультэт Летувіскай сельскагаспадарчай акадэміі.

Да 1959 году ён працаваў паводле спэцыяльнасьці інжынэрам, пасьля чаго цягам 35 гадоў да 1992 году працаваў галоўным адмыслоўцам па каштарысах у праектных будаўнічых інстытутах Вільні.

З 1980-х гадоў Хведар Нюнька вёў актыўную грамадзка-культурную працу па адраджэньні беларускасьці ў Летуве. З 1989 па 2014 гг. узначальваў Таварыства беларускае культуры ў Летуве.

З 1997 г. быў сябрам прэзыдыюму Рады БНР.

8 лістапада 1883 г. у Дзісьненскім павеце нарадзіўся Вацлаў Ластоўскі, прам’ер-міністар Беларускай Народнай Рэспублікі, беларускі публіцыст і палітык.

Continue reading Вацлаў Ластоўскі →

У лістападзе 1920 г. прайшла Канфэрэнцыя балтыйскіх краінаў, на якую Рада БНР у выгнаньні перадала наступны мэмарандум, у якім дэталёва распавядалася пра гісторыю стварэньня БНР і дзейнасьць беларускага ўраду, а таксама пра акалічнасьці ўсталяваньня савецкай акупацыі Беларусі.

Меморандум

В дополнение и разъяснение заявление своего от 27 октября Правительство Белорусской Народной Республики имеет честь вкратце изложить в настоящем меморандуме:

а) обстоятельства предшествовавшие признанию независимости Белоруссии со стороны Польши и России;

б) значение означенного признания для белорусского народа и

в) задачи и условия своей дальнейшей деятельности.

Continue reading Мэмарандум Рады БНР удзельнікам Канфэрэнцыі балтыйскіх краінаў – 1920 г. →

Выступ Хведара Ньнюкі, раднага БНР, грамадзкага дзеяча зь Вільні, на 7. Зьезьдзе Беларусаў Сьвету.

Continue reading Хведар Нюнька: Мова – прызнак беларуса →

17 чэрвеня 1880 у Менскай губэрні нарадзіўся генэрал Павал Вэнт, беларускі вайсковец і дыплямат.

Continue reading Павал Вэнт →

13 чэрвеня 1888 у Вялейскім павеце нарадзіўся Антон Аўсянік, сябра Прэзыдыюму Рады БНР і Народнага сакратарыяту Беларусі, сябра Беларускай Вайсковай Камісіі і пасол на Сойм Польшчы ў 1920-х.

Continue reading Антон Аўсянік →

23 красавіка 1918 г. на перамовах у Вільні з прадстаўнікамі Тарыбы прадстаўнікі Рады БНР і беларускага насельніцтва Віленшчыны заявілі, што палітычным ідэалам беларусаў зьяўляецца адраджэньне Вялікага Княства Літоўскага як фэдэрацыі Летувы і Беларусі.

Кіраўніцтва БНР заўсёды разглядала Вялікае Княства Літоўскае як папярэдняе ўвасабленьне беларускай дзяржаўнасьці. Ва ўсіх адпаведных інфармацыйных матэрыялах гаворыцца пра пераемнасьць Беларускай рэспублікі ад Вялікага Княства Літоўскага. Дзяржаўны сымбаль ВКЛ – герб “Пагоня” – быў прыняты ў якасьці дзяржаўнага герба і Беларускай Народнай Рэспублікай.

Гістарычныя здабыткі і дасягненьні Вялікага Княства Літоўскага – гэта супольная спадчына беларусаў, літоўцаў, палякаў Віленшчыны і ўкраінцаў, якая павінна яднаць народы нашага рэгіёну.

9 красавіка 1921 г. палкоўнік Іван Ермачэнка, былы ад’ютант знакамітага генэрала Врангеля, прызначаны генэральным консулам БНР у Канстантынопалі (цяпер Стамбул, Турэччына).

У сфэры адказнасьці генэральнага консула знаходзіліся ўсе Балканы. Беларускія консульскія аддзелы былі заснаваныя таксама ў Сэрбіі і Баўгарыі (Hotel Novo Rodepi Nr 34, place St. Nicolas, Sofia, старшыня Беларускага Нацыянальнага Камітэту ў Баўгарыі – генэрал-маёр Галубянцоў).

Беларускае консульства ў Канстантынопалі знаходзілася па адрасе Rue Minarete, Nr. 5 і прапрацавала да чэрвеню 1922 г. Архівы консульства цяпер захоўваюцца ў Дзяржаўным Архіве Расейскае Фэдэрацыі (Масква).

Ніжэй ліст І. Ермачэнкі Вацлаву Ластоўскаму (Коўна) ад чэрвеня 1921 г. (на расейскай мове):

Continue reading Консульства БНР у Турэччыне →