6 красавіка адбылося ўручэньне Мэдалёў да стагодзьдзя БНР у Атаве, сталіцы Канады.
Старшыня Рады БНР Івонка Сурвілла ўручыла мэдалі ўладыку Сьвятаславу (Логіну), дзеячам беларускае дыяспары ў Канадзе Пятру Мурзёнку, Валянціне Шаўчэнцы і Анатолю Храноўскаму, а таксама праваабаронцу Дэвіду Кілгуру.
Continue reading Уручэньне Мэдалёў да стагодзьдзя БНР у Атаве
У рамках сьвяткаваньня Дня Волі ў гэтыя выходныя ў розных краінах было ўручана некалькі Мэдалёў да стагодзьдзя БНР.
Continue reading Уручэньні Мэдалёў да стагодзьдзя БНР: Таронта, Лёндан, Вашынгтон
Дарагія мае суродзічы-беларусы!
У гэты першы Дзень Волі другога стагодзьдзя нашай Рэспублікі хочу падзяліцца з вамі маім захапленьнем: нягледзячы на ўсе зьдзекі, на фізычнае нішчэньне найлепшых сыноў і дачок нашага народу, на прапаганду, якая прадаўжаецца да сёньня; нягледзячы на стараньне ворагаў, каб сьцерці наш край з паверхні Зямлі – мы выжылі!
Беларусь – жыве!
Другое стагодзьдзе нашай сучаснай дзяржавы пачалося, нажаль, узмоцненай прапагандысцкай атакай супраць яе. Але за апошнюю чверць стагодзьдзя беларусы навучыліся разважаць іншымі катэгорыямі і ведаюць розьніцу між воляй і рабствам. Многія беларусы, перадусім з маладога пакаленьня, на свае вочы пабачылі, як заможна жывуць нават маленькія дзяржавы, якія не заўсёды маюць прыродныя багацтвы, але якія маюць таленавітае і працавітае грамадзтва, якое супольна працуе на дабрабыт свайго народу.
Беларускай моладзі ня трэба даказваць, што супольнасьць пасьпяховых, адукаваных і вольных грамадзянаў – гэта самы важны рэсурс краіны. Спатканьні мае з маладымі беларусамі напаўняюць сэрца радасьцю: гэта золата, якое мы павінны цаніць.
Дык зьвяртаюся сёньня перад усім да Вас, мае дарагія маладыя сябры! Бо Вы здольныя выратаваць наш край ад новай няволі. Вы разумееце пачуцьцё годнасьці вольнага чалавека. Вы ведаеце, хто Вы!
Віншую ўсіх Вас, мае дарагія суродзічы, асабіста і ад імя Рады Беларускай Народнай Рэспублікі, з новым, другім стагодзьдзем ад абвяшчэньня незалежнасьці Беларусі і жадаю, каб змаганьне за волю было плённым і пераможным!
Жыве Беларусь!
Івонка Сурвілла,
Старшыня Рады БНР
Сакавік 2019 г.
Старшыня Рады БНР Івонка Сурвілла дала інтэрвію перадачы “Беларускі сьвет” тэлеканалу “Белсат”.
Першая частка інтэрвію, пра эміграцыю і вопыт жыцьця на чужыне – у пачатку выпуска ніжэй:
Старшыня Рады БНР Івонка Сурвілла перадала свае віншаваньні з сьвятам Божага Нараджэньня і Новым годам.
Дарагія суродзічы, дарагія беларусы ва ўсім сьвеце!
Надыходзіць канец 2018 году. Гэта быў асаблівы для нашага народу год: сёлета мы адсьвяткавалі соты юбілей адноўленае беларускае дзяржаўнасьці.
То былі цяжкія сто гадоў, поўныя гераічнага змаганьня, поўныя ахвяраў і стратаў. Але нікому так і не атрымалася нас скарыць. Бо нават бальшавікі былі вымушаныя аформіць сваю акупацыю Беларусі ў выглядзе вонкава незалежнай “савецкай рэспублікі”, добра разумеючы, што волю беларускага народу да незалежнасьці ім ужо не зламаць.
З нагоды сёлетняга слаўнага юбілею я падпісала дэкрэт аб узнагароджаньні некалькіх дзясяткаў заслужаных асобаў у Беларусі і ў замежжы адмысловым юбілейным мэдалём Рады БНР. У самым хуткім часе мы паведамім пра гэта больш падрабязна.
Дарагія суайчыньнікі! Я хачу, каб мы з аптымізмам глядзелі у будучыню.
Цяперашні час няпросты: на Беларусі пануе беззаконьне і аўтарытарызм, а з-за мяжы нашай краіне пагражае агрэсіўная пуцінская Расея.
Aзіраючыся на змагарныя апошнія сто гадоў мы бачым, што народу нашаму атрымалася пераадолець найцяжэйшыя выпрабаваньні: войны, акупацыі, тэрор, Чарнобыльскую катастрофу. Але стагодзьдзе ад абвешчаньня сваёй незалежнасьці Беларусь сустрэла ў якасьці ўсімі прызнанай паўнапраўнай самастойнай дзяржавы, што ёсьць нашай сапраўднай перамогай.
Беларускі народ, нягледзячы на дыктатуру і русыфікацыю, жыве! Тысячы актывістаў і неабыякавых людзей удзельнічаюць у шматлікіх беларускіх культурніцкіх і гістарычных праектах, будуюць помнікі, выдаюць кнігі, перакладаюць на беларускую мову творы сусьветнай літаратуры і кінэматографа, абараняюць Курапаты.
Усё гэта дае мне перакананьне, што мы перажывем і цяперашні час, захаваўшы ўласную мову, культуру і нацыянальную годнасьць.
“Магутны й сьмелы наш беларускі вольны дух” надалей жыве ў сэрцах тысячаў і тысячаў людзей.
Сардэчна віншую вас з Новым годам і сьвятам Божага нараджэньня!
Жыве Беларусь!
Івонка Сурвілла
Старшыня Рады БНР
Дарагія Суродзічы!
Надыходзяць угодкі Слуцкага Збройнага Чыну і, як заўсёды, напаўняецца сэрца адначасна захапленьнем гераізмам Случчакоў, якія “ішлі паміраць, каб жыла Бацькаўшчына”, і сумам, што іх ахвярнасьць была дарэмнай. Было іх замала, каб стрымаць чужую навалу, ня было адпаведнай зброі й ніхто ім не памог у іх змаганьні.
Але Случчакі назаўсёды застануцца ў нашай памяці. Яны ішлі змагацца зь верай у сваю праўду, не таму што нехта ім загадаў ісьці, а таму што яны ведалі, што няма большай каштоўнасьці ў чалавека за волю – сваю і свайго народу.
Дзевяноста восем гадоў таму яны былі гатовыя аддаць жыцьцё за волю!
За гэтых 98 гадоў шмат што зьмянілася на нашай зямлі. Чужакі зьнішчылі мільёны найлепшых сыноў і дачок Беларусі. Тыя, што засталіся, разьвілі неверагодны інстынкт выжываньня, які дазволіў ім выжыць дасюль.
І дзякаваць Богу за гэта! Але ці за гэта змагаліся Случчакі?
Барацьба за вольную і дэмакратычную Беларусь, якую яны вялі, працягваецца і па сёньня.
Сёлетні год – юбілейны для беларускай дзяржаўнасьці. Але мы бачым, як на фоне суседніх з намі краінаў, што таксама сьвяткуюць стагодзьдзе сваёй незалежнасьці, рэжым у Беларусі фактычна праігнараваў гэтую найважнейшую дату. Адначасова з гэтым для ўсіх відавочнай стала ўсё большая небясьпека, якую прадстаўляе агрэсіўная пуцінская Расея. Рада БНР папярэджвала пра гэтую небясьпеку шмат гадоў. Але ня ўсе хочуць яе чуць. Маскоўскае прамываньне мазгоў выконвае сваю зларадную працу
Хочу папрасіць кожнага з вас, дарагія Суродзічы, каб прыпомнілі сёньня гераізм нашых яшчэ недалёкіх продкаў і выказалі ім з глыбіні сэрца ўдзячнасьць беларускага народу за іх яскравы чын. Яны паказалі ўсім нам, як трэба цаніць сваю зямлю!
Жыве Беларусь!
Івонка Сурвілла
Старшыня Рады БНР
Дастойны Ўладыка Сьвятаслаў, шаноўныя госьці, дарагія сябры,
Ад імя Рады Беларускай Народнай Рэспублікі вітаю ўсіх нас зь юбілеем Згуртаваньня Беларусаў Канады.
Як і ўва ўсіх іншых краінах, куды лёс іх закінуў, беларусы паваеннай хвалі эміграцыі ў Канадзе хутка пасьля свайго прыезду зьядналіся, перадусім каб разам працаваць на карысьць беларускага народу і разам змагацца за незалежнасьць Бацькаўшчыны.
Нават калі, у залежнасьці ад сваіх палітычных поглядаў, тварылі ў краіне некалькі беларускіх арганізацыяў, усе яны былі верныя ідэалам 25 сакавіка, усе стараліся стварыць «сваю Беларусь» на чужыне. Ад самага пачатку, заміж забясьпечваць уласнае існаваньне, яны браліся за здабычу сваіх сьвятыняў і грамадзкіх цэнтраў. У адным зь іх мы сьвяткуем сёньня наш сямідзясяты юбілей.
Continue reading Выступ Старшыні Рады БНР на сьвяткаваньні юбілею Згуртаваньня Беларусаў Канады
Дарагія Суродзічы, дарагія Сябры Беларусы!
Пішу гэты ліст перад усім, каб выказаць маю ўдзячнасьць пасьля сьвяткаваньняў у Беларусі і ў сьвеце сотых угодкаў абвешчаньня незалежнасьці Беларускай Народнай Рэспублікі 25-га Сакавіка 1918 году.
Я яшчэ ўсё пад уражаньнем урачыстасьцяў і энтузіязму, зь якім вы адзначылі стагодзьдзе БНР. Ведаю, што будзе яшчэ шмат мерапрыемстваў у 2018 годзе з гэтае нагоды, але хочацца вам ужо цяпер падзякаваць за радасьць, якою вы напоўнілі маё сэрца ў Сакавіку 2018 г.
Continue reading ЛІСТ АД ІВОНКІ СУРВІЛЛЫ З НАГОДЫ ЎРАЧЫСТАСЬЦЯЎ ДА 100-ГОДЗЬДЗЯ БНР У СЬВЕЦЕ
My dear compatriots, my dear friends Belarusians!
On behalf of the Rada of the Belarusian Democratic Republic, please accept my best wishes on the occasion of the Centennial!
Today we are celebrating not only the anniversary of the glorious 25th of March 1918, when our nation announced to the world that it “clears the last yoke of state dependence”, but also a century of struggle – often in very difficult circumstances – to implement the ideals of the 25th of March.
Today, one hundred years after the Declaration of Independence of the Belarusian Democratic Republic, Belarus lives, and so do the ideals of the 25th of March. Our journey was arduous, but we survived, and never let the flame of our hope be extinguished.
Dear Friends! Without this torch of hope, we would not have restored the independence of the Republic of Belarus in 1991, since there would be no one left to restore it. Without the Belarusian Democratic Republic, there would be not Belarusian Soviet Republic and no independent Belarus now.
But we still haven’t implemented the ideals of the Belarusian Democratic Republic. Our Belarusian house is still not quite Belarusian, and its independence is still under threat.
Will our people find the strength to revive it from inside? Will we have enough stamina to revive it, until the “life of the republic’s own” will be restored forever? Will the brainwashing by foreign propaganda allow our people to admit that they were voiceless victims of foreign invadors?
And will the people understand that the future is in their own hands, and that it is up to them whether Belarus will become a prosperous European country or remain an exploited colony of foreign aggressors.
Dear Belarusian brothers and sisters, the ideals of the Belarusian Democratic Republic live and will live on. But it is up to every one of us to implement them.
So let us use this great Jubilee to prove to ourselves and to the world that we deserve it.
Long live Belarus!
Дарагія мае Суродзічы, дарагія Сябры Беларусы!
Ад імя Рады Беларускай Народнай Рэспублікі вітаю Вас з Стагодзьдзем!
Сьвяткуем мы сёньня ня толькі Юбілей таго слаўнага 25-га Сакавіка 1918 году, калі народ наш аб’явіў сьвету, што «скідае апошняе ярмо дзяржаўнай залежнасьці», але і стагодзьдзе змаганьня, часта ў вельмі цяжкіх умовах, каб ажыцьцявіць ідэалы 25 Сакавіка.
Сёньня, сто год пасьля абвешчаньня незалежнасьці Беларускай Народнай Рэспублікі, Беларусь жыве і жывуць ідэалы 25 Сакавіка. Шлях наш быў цярністым, але мы выжылі, і не дазволілі згаснуць нашай паходні надзеі.
Дарагія Сябры! Без гэтай паходні надзеі, не аднавілі б мы незалежнасьці Рэспублікі Беларусь ў 1991-м годзе, бо не было б ужо каму яе аднаўляць. Не было б БНР, не было б БССР, не было б і незалежнай дзяржавы Беларусь.
Але ідэалаў БНР мы яшчэ ня зьдзейсьнілі. Беларускі дом яшчэ ўсё ня зусім беларускі, і незалежнасьць яго яшчэ ўсё пад пагрозай.
Ці знойдзе наш народ сілы адбудаваць яго зьсярэдзіны? Ці хопіць у нас вытрываласьці, каб адбудоўваць яго, пакуль не адродзім назаўсёды «жыцьцё рэспублікі сваей»? Ці перажытае прамываньне мазгоў чужой прапагандай дазволіць нашым людзям прызнаць, што былі яны анямелымі ахвярамі чужога захопніка?
І ці зразумее народ, што будучыня ў яго руках і што ад яго залежыць, ці Беларусь станецца заможнай краінай Эўропы, ці застанецца эксплюатаванай калёніяй замежных недобразычліўцаў.
Дарагія Суродзічы! Ідэалы БНР жывуць і будуць жыць. Але ад кожнага з нас залежыць, калі мы іх зьдзейсьнім.
Дык давайце скарыстаем з гэтага вялікага Юбілею, каб даказаць сабе і сьвету, што мы іх годныя.
Жыве Беларусь!
